Dick Pels stelde voor om -nu de 'American Dream' niet meer actueel is- een 'European Dream' te promoten. Die droom gaat uit van sociale zekerheid en een beter leven voor iedereen. Het oorspronkelijke motief van de voorstanders van de Europese integratie (“Nooit meer oorlog”) is volgens Pels nog wel degelijk actueel en bruikbaar als je het vertaalt naar een in alle opzichten geweldloze samenleving en de afwezigheid van angst, de bron van rechtse populistische stromingen.
De Groenen zouden moeten pleiten voor een (lichte) vorm van Europese identiteit en moeten uitstralen dat het niet nodig is langer bang te zijn voor elkaar of voor zichzelf. De Groenen hoeven niet in het defensief gaan over migranten tegenover de populisten. Maak gebruik van de onderlinge verdeeldheid die er vaak heerst (Pegida, PVV, FPÖ). Ook is het niet verkeerd om zelf t.b.v. het goede/groene doel iets populairs te organiseren (zoals optreden Conchita op Esplanada EU.parlement).
Ulrike Lunacek toonde foto's van de Oostenrijkse EU-verkiezingscampagne vorig jaar die op een humoristische, confronterende manier aansloot op de problemen die mensen zeggen te hebben met de EU.
Marcellesi vertelde over de mediastrategie van Podemos. De Spanjaard wil een kort en goed verhaal, waarbij emotie wordt getoond. Podemos slaagde er in thema’s als democratie en corruptie eerst op tv te krijgen, waarna de partij vervolgens via de sociale netwerken mensen aan zich wist te binden die voorheen niets meer met politiek te maken wilden hebben. Het succes zit ‘m volgens Marcellesi in het raken van de harten van de mensen. We moeten een dergelijk contact met de kiezers niet aan de populisten overlaten, zei een vertegenwoordigster van de Finse Groenen. Zij kreeg veel bijval uit andere partijen.
