Eerste spreker: Efi Xanthou (Cypriotische Groenen).
Korte introductie over Cyprus & het conflict —> 1963 eerste gevechten, 1964: VN bemoeit zich ermee (VN-resolutie 186). 1967 staakt-het-vuren —> 1974: coup; 5 dagen later: Turkse invasie. Ruim 2.000 vermisten sindsdien, bezig om die terug te krijgen. Onder Annan: onderhandelingen, stappen gemaakt (2002-2003, 2003-2004)
> 2004: Cyprus lid van de EU. Nieuwe vredesonderhandelingen: 2008-nu.
Veel heikele punten binnen Cypriotisch-Turkse vredesonderhandelingen, van economie tot bezit, veiligheid, wat is de status van Turkse kolonisten? Turks leger op Turks Cyprus, als onderdeel van een overeenkomst —> onacceptabel voor Griekse Cyprioten. “Turkey elephant in the room of negotiations”. Vervolgens: heel verhaal over wat Turkije allemaal voor verschrikkelijke dingen doet.
Tweede spreker: Noord-Ierland. Ciarán Cuffe (Ierse Groenen) over Troubles.
Leuk feitje: de kleur groen van de Groenen kan gevoelig liggen in N-I want: groen is de kleur van de Republikeinen (diegenen die de hereniging van Ierland als één staat voorstaat). N-I: nog altijd duidelijke separatie tussen Katholieken en Protestanten in Ulster, en projecteert zich ook op andere conflicten (katholieken: voor de Palestijnen; protestanten/Unionisten: voor Israëli’s).
Vraag: was geweld geoorloofd tijdens de Troubles? —> moeilijke vraag voor veel Groenen, je zou kunnen zeggen: ja, in het begin voor anderhalf jaar, daarna niet meer. Speciale aandacht voor de positieve rol die vrouwen hebben gespeeld in de vredesbeweging in Ulster. Ook: VS speelde positieve rol in het bij elkaar brengen van strijdende partijen.
> Nog altijd duidelijke separatie tussen groepen, bv.: geen “Katholieke” posters in Protestantse wijken en andersom. Groenen weten dat gelukkig te overstijgen. Voor pacifisme, voor vrede.
> Separatie betekent ook: vrede heeft een bepaalde fragiliteit. Sommige discussies worden gemeden, “je kunt sommige dingen maar beter niet zeggen in een bepaalde groep mensen”.
Toekomst: nationalisten worden binnenkort de meerderheid (want: Katholieken krijgen meer kinderen). Unionisten worden nerveus, ook vanwege Brexit —> kan o.a. leiden tot referendum in Schotland over onafhankelijkheid, en wat brengt dat voor Ulster?
Samenwerking tussen Cypriotische Groenen en Turkse groene groepen? (zijn geen officiële Turkse Groenen in Turks Cyprus, wel milieugroepen) —> is erg lastig, Turkse Cyprioten zijn bang om gezien te worden als “collaborateurs” met Grieken, zwaar stempel op, dus vaak alleen ad hoc acties. Wordt wel samengewerkt met een soort Turkse groene Trotskisten.
Vraag vanuit publiek: moeten we nationalisme in N-I ook niet verbinden aan bepaalde sociaaleconomische factoren, en daar niet aandacht aan besteden om vrede beter wortel te laten schieten? (vb.: veel nationalisme juist in arme, achtergestelde wijken) Zelfde geldt voor segregatie in onderwijs: wat doen we daaraan? —> Ciarán: lastig, religieus onderwijs staat simpelweg ook beter aangeschreven.
Over Cyprus: Erdogan-regime zorgt voor ongerustheid onder Turkse Cyprioten, kan er eventueel toeleiden dat van Turks-Cypriotische kant er meer aandacht is voor een vredesovereenkomst op basis van een federaal systeem.